Κ. ΚΥΡΙΑΚΗ: Το λόγο έχει ο κ. Βισκαδουράκης.
Β. ΒΙΣΚΑΔΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δίνετε το λόγο, κα Κυριάκη. Δυστυχώς, εγώ έμαθα για την εκδήλωση πάρα πολύ αργά. Μόλις εχθές το βράδυ είδα στο e-mail μου για τη σημερινή εκδήλωση και έτσι δεν είμαι προετοιμασμένος.Πραγματικά, θα ήθελα να έχω μία ολοκληρωμένη εισήγηση, μία ολοκληρωμένη, θα έλεγα, πρόταση για τη διδασκαλία και για τα αναλυτικά προγράμματα των Μαθηματικών. Έχω ασχοληθεί κατά καιρούς. Έκανα και διπλωματική εργασία στα πλαίσια ενός Μεταπτυχιακού που έχω κάνει, πριν από δώδεκα χρόνια στο Μαθηματικό Τμήμα και παρουσίασα εργασία σε Πανελλήνιο Συνέδριο της Μαθηματικής Εταιρείας για τα αναλυτικά προγράμματα. Επομένως νομίζω, ότι θα είχα κάποια πράγματα να πω, αλλά δυστυχώς, δεν είμαι έτοιμος αυτήν τη στιγμή να τα καταθέσω. Ελπίζω στην πορεία, να έχει συνέχεια αυτή η προσπάθειά σας και να έχω και εγώ την ευκαιρία να πω τη γνώμη μου και τις απόψεις μου. Καταρχήν, η προσπάθειά σας είναι πραγματικά προς τη θετική κατεύθυνση, ως Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. Πιστεύω ότι τα Πανεπιστήμια πρέπει να πάρουν την τύχη των Μαθηματικών, της μαθηματικής εκπαίδευσης και της Δευτεροβάθμιας στα χέρια τους. Αυτό έχει συμβεί παγκόσμια. Τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια ψάχνω. Βλέπω τι γίνεται στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια, στις πιο προηγμένες χώρες του κόσμου. Το Cambridge, το Berkley, το Chicago, το Harvard, όλα τα μεγάλα Πανεπιστήμια του κόσμου, ασχολούνται πάρα – πάρα πολύ με τη Μέση Εκπαίδευση και με τη διδασκαλία των Μαθηματικών, στα πλαίσια των ίδιων των Πανεπιστημίων. Δεν θεωρείται πάρεργο η διδασκαλία, η καλή διδασκαλία. Έχουν όλοι τους θεσπισμένα, θεσμοθετημένα βραβεία καλύτερης διδασκαλίας. Τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια έχουν βραβεία καλύτερης διδασκαλίας. Εδώ σε εμάς, αυτό είναι άγνωστο. Δεν ξέρω αν υποτιμάται. Όχι συνειδητά. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Αλλά ο ρόλος της καλής διδασκαλίας, έχει ίσως υποτιμηθεί, έστω ασυνείδητα. Όχι μόνο στη Μέση Εκπαίδευση. Νομίζω και στην Ανώτατη. Όσον αφορά τώρα το βήμα αυτό που κάνετε ως Σ.Ε.Μ.Φ.Ε., πραγματικά ξαναλέω, είναι στη θετική κατεύθυνση και θα έλεγα, ορμώμενος από αυτό που ανέφερε ο κ. Παπασταυρίδης, ότι : «Γιατί άραγε τώρα; Μήπως είναι μια σειρήνα που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου; Προσέξτε, παγόβουνο. Βουλιάζει ο Τιτανικός;». Εγώ θα έλεγα, κ. Παπασταυρίδη, ότι ο Τιτανικός είναι στα 10.000 μέτρα, στο βάθος. Είναι στο βάθος του ωκεανού ο Τιτανικός. Δεν υπάρχει. Τίποτε δεν σώζεται πλέον. Δυστυχώς, έχουμε οδηγηθεί, όχι μόνο ως Εκπαίδευση (που καταρχήν, από εκεί έχει ξεκινήσει το κακό, κατά τη γνώμη μου) αλλά και σαν χώρα, έχουμε πάει στο βάθος του ωκεανού. Θα έλεγα, ότι εγώ εκλαμβάνω τη σημερινή σας εκδήλωση, μόνο ως μία έκφραση αυτού του μύθου, του ελληνικού μύθου, της αναγέννησης του φοίνικα από την τέφρα του. Μόνο σαν τέτοιο μπορώ να το δω. Θα πρέπει να συνεχίσετε την προσπάθεια. Νομίζω ότι όλα τα Μαθηματικά Τμήματα θα πρέπει να εμπλακούν. Ας το δουν αυτό. Είναι πολύ θετικό, που η Κρήτη με την κα Παπαδοπούλου, έχει τη συμμετοχή αυτή. Το Μαθηματικό της Αθήνας επίσης. Από το Αιγαίο, από τα Γιάννενα, που σας έχουν στείλει μηνύματα. Πραγματικά, είναι πολύ θετικό και ίσως η Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. να είναι (επειδή κάπου, κάπως ξεχωρίζει) και η πιο ειδική, ας πούμε και ο πιο κατάλληλος φορέας, για να αναλάβει αυτό το συντονισμό και όλον τον προγραμματισμό, να γίνει κάτι. Έχει την τεχνογνωσία. Έχει την ηλεκτρονική υποστήριξη, όπου για παράδειγμα μπορεί να γίνει ένα φόρουμ. Ένα βήμα, όπου να μπορούν να πουν όλοι απόψεις. Νομίζω ότι είναι ένα καλό βήμα. Τώρα, σε σχέση με τις εισηγήσεις των εκλεκτών και τέλος πάντων, σεβαστών για εμένα πανεπιστημιακών, έχω κάποιες μικρές επιφυλάξεις και θα ήθελα, έτσι, να επισημάνω κάτι. Ας πούμε, ο κ. Μαρκάτης, αναφέρθηκε στη Γεωμετρία και αναφέρθηκε σε τι μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα από τη Γεωμετρία και που χρειάζεται η Γεωμετρία. Σημειώνω, για παράδειγμα την Αρχαιολογία, που ανέφερε ή την Ιατρική. Για την Αρχαιολογία, θυμάμαι ένα απόσπασμα. Ο κ. Παπασταυρίδης έχει μεταφράσει ένα εξαιρετικό έργο πριν από χρόνια “The Contemporary Mathematics”. Το θυμάστε, κ. Παπασταυρίδη νομίζω. Έλεγε σε μία παράγραφο, ότι μέσω της συμμετρίας κατάλαβαν οι Αρχαιοόγοι (μελετώντας τα σχήματα της συμμετρίας) στην Κνωσό, ότι γύρω στο 1620 π.Χ. άρχισε η επικοινωνία και η ανταλλαγή των Κρητών, των Μινωιτών με άλλους πολιτισμούς του Αιγαίου. Το συμπέρασμα αυτό βγήκε, μελετώντας τις συμμετρίες των σχημάτων. Γιατί αυτό, κ. Μαρκάτη, να μην έχει μπει σε μία παραγραφούλα στο βιβλίο της Γεωμετρίας; Γιατί η συμμετρία έχει υποτιμηθεί τόσο πολύ; Τησυμμετρία την αναζητούν παντού. Όχι μόνο στη Γεωμετρία. Την αναζητούν στην Άλγεβρα, την αναζητούν στη Φυσική. Σας θυμίζω το χαρακτήρα του φυσικού νόμου, αυτό το εξαίρετο βιβλιαράκι του Feynman, που μιλάει για τη συμμετρία και τα λοιπά και τα λοιπά. Γιατί να έχουν υποτιμηθεί οι γεωμετρικοί μετασχηματισμοί; Όπως είπε ο κ. Λάππας, επανακάμπτει η Γεωμετρία στα περισσότερα αναλυτικά προγράμματα, μέσω των γεωμετρικών μετασχηματισμών, κυρίως. Αλλά ιδιαίτερα στη συμμετρία δίνεται τεράστιο βάρος. Θα μπορούσε λοιπόν το βιβλίο της Γεωμετρίας να είναι πιο προσεγμένο. Θα μπορούσε να αναφέρεται σε εφαρμογές της Γεωμετρίας, που είναι πάρα πολλές. Το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα είχε φτιάξει πριν από χρόνια, ένα ολόκληρο πρόγραμμα, όπου υπάρχουν ακόμα στο διαδίκτυο τα πρακτικά, οι εργασίες και τα αποτελέσματα, όπου φαίνονται πολύ σύγχρονες εφαρμογές της Γεωμετρίας. Υπάρχει ένα εξαιρετικό βιβλίο, η «καρδιά των Μαθηματικών» (δεν θυμάμαι καλά τους δύο συγγραφείς), όπου αναφέρει το πρόβλημα της κατόπτευσης ενός πολυγωνικού χώρου, με τη βοήθεια τριών το πολύ καμερών. Ένα εξαιρετικά ωραίο και όμορφο πρόβλημα, που μπορεί να κινήσει το ενδιαφέρον των παιδιών. Υπάρχουν τα λεγόμενα «διαγράμματα Voronoi» που τα μελετούν σε πάρα πολλά βιβλία Γεωμετρίας, τα οποία δείχνουν πολύ σημαντικές σύγχρονες εφαρμογές. Από πού θα πάει ένα ασθενοφόρο ή ένα αυτοκίνητο της τροχαίας, για να παράσχει βοήθεια. Αυτό κρίνεται από τέτοια διαγράμματα. Νομίζω, πολλά μπορεί κανείς. Αλλά πρέπει να μιλήσουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Κ. ΚΥΡΙΑΚΗ: Ευχαριστούμε τον κ. Βισκαδουράκη.