Ο ρόλος της Οικογένειας στην νοητική ανάπτυξη των παιδιών της ήταν κατά πως φαίνεται καίριας σημασίας από τότε που το ανθρώπινο είδος αυτοοργανώθηκε σ’ αυτή τη στοιχειώδη – κυτταρική μορφή κοινωνικής οργάνωσης. Τα τελευταία (ίσως 30-40) χρόνια, αυτή η μέριμνα της οικογένειας έχει μάλλον ατονήσει. Μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν «αναλάβει» αφ’ ενός οι Παιδικοί Σταθμοί (;) (λες και τα παιδιά είναι αυτοκίνητα που κάπου τα σταθμεύουμε), και αφ’ ετέρου η τηλεόραση, το video το DVD κ.τ.λ.
Λίγο αργότερα έρχεται και ο φροντιστής, πολλές φορές από τις μικρές κιόλας τάξεις του Δημοτικού. Και ο γονιός θεωρεί τις περισσότερες φορές πως έχει κάνει μ’ αυτό τον τρόπο το καθήκον του. Δυστυχώς τα πράγματα δεν φαίνεται να δικαιώνουν αυτές τις «εξελίξεις».
Πολλοί παιδαγωγοί, πολλοί Ψυχολόγοι, πολλές έρευνες δείχνουν πως ο ρόλος του γονιού στην νοητική ανάπτυξη του παιδιού του, μπορεί να είναι καταλυτικής σημασίας.
Μ’ αυτά κατά νου, το «φ» θεωρώντας πως κάθε συνάδελφος Μαθηματικός αλλά και κάθε άλλος φίλος του «φ» είναι κατ’ αρχήν γονιός ή μάλλον γονιός, ξεκινάει κάθε τεύχος του με ένα πλούσιο υλικό, με άρθρα και προτάσεις–βοήθειας προς τους γονείς, γραμμένα από σημαντικούς παιδαγωγούς (συνήθως μεταφρασμένα) καθώς και με μια συλλογή κάθε φορά, προκλητικών προβλημάτων που απαιτούν συνήθως μόνο απλή λογική για να λυθούν, και ελάχιστες – στοιχειώδεις μαθηματικές γνώσεις κάποιες φορές.
Μια συστηματική χρήση αυτού του υλικού, από πολύ μικρές κιόλας ηλικίες είναι ικανή να φέρει θεαματικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη νοητικών ικανοτήτων, που είναι εντελώς απαραίτητες αργότερα για την επιτυχή αντιμετώπιση των απαιτήσεων και των τυπικών Σχολικών Μαθηματικών, στα οποία συνήθως, ελάχιστα μπορεί κανείς να προχωρήσει χωρίς από τα πριν, στέρεες και καλά αναπτυγμένες δομές λογικής (ή μεταγνωστικές όπως αυτές οι δομές τα τελευταία χρόνια αποκαλούνται).
Υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα γονιών (που δεν θεωρούμε εδώ σκόπιμο να αναφέρουμε ονομαστικά), αλλά και συναδέλφων που είχαν εξαιρετικά αποτελέσματα στην πρόοδο των παιδιών και των μαθητών τους αντίστοιχα, κάνοντας χρήση αυτού του υλικού που σε κάθε τεύχος του «φ» υπάρχει.
Συγκεκριμένα: Κάντε λοιπόν την αρχή από το 1ο τεύχος του «φ» (σελ. 5-21) όπου μπορείτε να βρείτε: Μια εισαγωγή στο πνεύμα και τη φιλοσοφία της στήλης «Μαθηματικά για όλη την Οικογένεια», του Υπεύθυνου της Έκδοσης (και γράφοντα το παρόν σημείωμα), στηριγμένη στο συνταρακτικό βιβλίο της J. M. Healy με τίτλο «Μυαλά που Κινδυνεύουν» (εκδόσεις Λύχνος) που με την ευκαιρία, το συνιστούμε θερμά σε κάθε γονιό, σε κάθε δάσκαλο κάθε βαθμίδας.
Στη συνέχεια θα βρείτε μια συλλογή από 73 εξαιρετικά επιλεγμένα προβλήματα – προκλήσεις που πιστεύουμε πως θα κινήσουν το ενδιαφέρον, όχι μόνο μικρών παιδιών, αλλά και όλης της Οικογένειας.
Οι λύσεις όλων αυτών των προβλημάτων–γρίφων δημοσιεύονται στο 2ο τεύχος του «φ», όπου στη συνέχεια προτείνονται νέα προβλήματα με τις λύσεις πάλι στο 3ο τεύχος και ούτω καθεξής.
Δεν είναι λίγοι οι αναγνώστες που δηλώνουν πως και μόνο γι’ αυτά τα προβλήματα, το «φ» δεν θάπρεπε να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη, προσωπική η δημόσια. Μια γεύση απ’ τα προβλήματα μπορείτε να πάρετε από τα δείγματα που παρουσιάζονται παρακάτω.