1) Υπάρχουν μερικά, ίσως και αρκετά παιδιά που σκέπτονται λογικά και κατανοούν τι γράφουν. Αυτοί αν εντείνουν λίγο την προσπάθειά τους, μελετήσουν τις αδυναμίες τους και προσέξουν περισσότερο την ώρα του μαθήματος, έχουν προοπτική να εξελιχθούν και να πάνε πάρα πολύ καλά.
2) Υπάρχουν όμως και πολλοί που το μόνο που έχουν «μάθει» έως τώρα, είναι να παπαγαλίζουν ανοήτως, την προσφιλή στάνταρ φράση «συγκρίνω τρίγωνα». Πολλοί τα βγάζουν ίσα με το έτσι το θέλουν. Χρησιμοποιούν «δεδομένα» που δεν δίνονται και καταλήγουν στο συμπέρασμα πάντα, ότι «τα τρίγωνα είναι ίσα» ακόμα και αν είναι, πολλές φορές, εμφανές ότι δεν είναι.
3) Είναι προφανές ότι πάρα πολλοί μαθητές δεν μελετούν επαρκώς την θεωρία, νομίζουν ότι την ξέρουν αλλά και αν ακόμη την παπαγαλίζουν, έστω και με τις αποδείξεις της, δεν την χρησιμοποιούν όταν και όπου χρειάζεται. Σε τελική ανάλυση θα πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι τα Μαθηματικά δεν είναι κάτι που μαθαίνεται όπως η Ιστορία ας πούμε, αλλά κάτι που η εκμάθηση του χωρίς να συνοδεύεται και από την ευχέρεια στη χρήση του, ελάχιστα οφέλη, ακόμα και βαθμολογικά μπορεί να προσφέρει.
Αυτή είναι σήμερα η καθολικά αποδεκτή άποψη για τα Μαθηματικά σε όλο τον κόσμο και αυτό επιδιώκεται και επιζητείται. Δυστυχώς στη χώρα μας υπάρχουν φαίνεται ακόμα πολλοί που δεν βοηθούν τα παιδιά να αντιληφθούν και να συνειδητοποιούσουν ότι τα Μαθηματικά είναι περισσότερο κάτι που κάνουμε και λιγότερο κάτι που μαθαίνουμε. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η χώρα μας, τα τελευταία χρόνια στον Διαγωνισμό PISA, που αυτό κυρίως ελέγχει, κατέχει πάντα μια από τις τελευταίες θέσεις στην κατάταξη των χωρών που συμμετέχουν σ’ αυτόν.
Βασικός και κύριος στόχος του γράφοντος αυτές τις λίγες γραμμές, είναι, η καλλιέργεια πραγματικής και όχι imitation μαθηματικής σκέψης εκ μέρους των μαθητών του, τέτοιας που να μπορεί ανά πάσα στιγμή να τους φαίνεται χρήσιμη και τώρα και πάντα σε όλους τους τομείς της ζωής τους, ανεξάρτητα από όποια σταδιοδρομία και αν ακολουθήσουν.
Εν τέλει μερικές χρήσιμες (αν μου επιτρέπετε) συμβουλές:
1η) Μην χάνετε ώρες μαθήματος παρά μόνο για σοβαρότατους λόγους.
2η) Σε περίπτωση που χάσετε κάποια ώρα μαθήματος, φροντίστε άμεσα να πληροφορηθείτε τι ύλη παραδόθηκε και τι εργασία για το σπίτι έχει ανατεθεί και προσπαθήστε να την κάνετε μελετώντας όσο μπορείτε καλύτερα τη θεωρία, έστω και μόνοι σας. Μην αμελήσετε να ζητήσετε φωτοτυπημένες τις σημειώσεις από το μάθημα που χάσατε και τις οποίες έχει κρατήσει κάποιος συμμαθητής ή συμμαθήτριά σας.
3η) Κρατάτε σημειώσεις στο πρόχειρο σας, με τρόπου που μελετώντας τις στο σπίτι να ανακαλείτε στο μυαλό σας ολόκληρη αν είναι δυνατόν την παράδοση. Υπογραμμίζετε πάντα με κάποιο τρόπο τα σημεία που τονίζονται ιδιαίτερα στην τάξη. Σημειώστε σε κάποιο περιθώριο του τετραδίου σας κάτι που σας έκανε εντύπωση, ακόμα και κάποιο σοβαρό λάθος κάποιου συμμαθητή σας. Για να μην τις επαναλάβετε και σεις κάποια μέρα αργότερα. Γιατί όλοι μας κάνουμε λάθη…. και όλοι πρέπει να διδασκόμαστε και από τα λάθη των άλλων. Προσπαθήστε να εξηγήσετε γιατί άραγε να έκανε ο συμμαθητής σας κάποιο λάθος; Μήπως πίσω απ’ αυτό κρύβεται κάποια σοβαρή παρανόηση που θα πρέπει και σεις να ξεδιαλύνετε; Συνήθως κάτι τέτιοι συμβαίνει…
4η) Τα Μαθηματικά πρέπει να παραδεχτούμε όλοι πως έχουν και δυσκολίες. Δεν είναι ένα μάθημα που διαβάζεται στο «πόδι». Απαιτούν χρόνο, επιμονή και σοβαρή διάθεση για δουλειά. Απαιτούν περιέργεια για το πώς και το γιατί; Απαιτούν αυτοέλεγχο και αυτοκριτική στάση.